یادداشتی پیرامون نکات قوت و ضعف طرح اقدام ملی مسکن
لینک اصلی مطلب
طرح اقدام ملی مسکن به دنبال تأمین بخشی از کمبود مسکنی است که در طی سالهای اخیر به وجود آمده است. اگر هر خانوار به یک مسکن نیاز داشته باشد طبق آمار سرشماری سال 1395 کمبود مسکن معمولی به حدود 1.3 میلیون واحد میرسد. این طرح برای جبران این حجم از کمبود مسکن که در سال 1398 نسبت به قبل قطعاً افزایش بیشتری نیز یافته است اقداماتی را در نظر دارد که در طی این مقاله به مزایا و مشکلات آنها پرداختهشده است.
به گزارش راهبرد معاصر؛ مسکن از نیازهای ضروری و اولیه هر فرد است به همین دلیل تأمین مسکن برای خانوارها از وظایف دولت نیز شمرده میشود. قانون اساسی صراحتاً از تأمین مسکن برای اقشار نیازمند در اصل سی و یکم دفاع میکند. تأمین مسکن از طریق بازار و بخش خصوصی علیرغم مزایایی که دارد برای تأمین نیاز اقشار ضعیف جامعه نمیتواند کار آیی داشته باشد. به خصوص در شرایط تورمی ایران که قدرت خرید خانوارها کاهش مییابد و قیمت مسکن بیشتر از سطح تورم عمومی افزایش یافته است، تامین مسکن برای بسیاری از مردم مشکلاتی را به همراه دارد، به همین منظور دولت در پی طرحی برای تأمین مسکن و جبران کمبود آن است. در ادبیات اقتصاد مسکن از حداقل چهار نوع طرح اصلی برای تهیه مسکن سخن رفته است.